Washington DC kilometers maken

Het weer en temperatuur: 24 tot 29 graden Celcius

Aantal kilometers: 29 miles (46,67 km)

Totaal aantal kilometers: 69 miles (111.04 km)

Aantal stappen: 17386 stappen (=12,3 km)

Aantal foto’s: 183

Totaal aantal foto’s: 216

De nacht was voor Mea en mij het kortst. De andere leden van familie van leden hadden er helemaal niet zo’n last van en heb ik uiteindelijk om 06:30uur wakker gemaakt. Ik weet hoe het tegenwoordig gaat, wij zijn niet zo heel snel vertrokken.

Het uitkiezen van “outjes” kost nog het meeste tijd. Nou denken jullie dat we hier een aantal bejaarden op een rijtje neerzetten om er een uit te kiezen en ik een typfout heb gemaakt. Maar dat is helemaal niet zo. Met outje word je outfit bedoeld en die moet “on flex” zijn. Je begrijpt dat dit geen eenvoudige taak is. Daar wordt tijd ingestoken.

Maar uiteindelijk waren de dames aangekleed en konden we ontbijten. Dit zal een van de weinige keren dat we dit ook echt “thuis” zullen doen. We hebben een aantal keren nog een hotel en in Orlando willen we graag buitenshuis gaan ontbijten. Maar voor nu was het wel zo makkelijk.

Na het ontbijt vertrokken we naar het Metro Station New Carrolton. Dat was op 8 minuten rijden van ons huis. Het is trouwens heel leuk om nu echt te zijn waar alle “normale” Amerikanen wonen. Dus geen villawijk maar waar hard werkende mensen echt wonen. Je krijgt weer een ander beeld van het land want deze mensen hebben een leuk huis, werken hard en houden de boel ook netjes. Al is het huis tegenover het huis waar wij verblijven onlangs brand geweest. 

Maar met de Metro gingen we naar station Metro Center waar we vlakbij het Witte Huis uitstapte. 

Alleen een straat uitlopen en we stonden zo voor de afzethekken van het Witte Huis waar we op dat moment niet doorheen mochten lopen. Alles was afgezet want dhr. Trump zou thuiskomen of vertrekken. Dat kregen we niet duidelijk. Het was helemaal afgezet en een helikopter bleef maar circels vliegen over een alle monumenten. Heel de ochtend en begin middag bleef je hem horen. Op een gegeven moment zagen we een donkerblauwe helikopter over vliegen en daarna werd het een stuk stiller. The eagle had landed!  

Maar terug naar de ochtend. Het Witte Huis ging dus niet lukken, waar gingen dan vervolgens heen. We liepen als eerste naar het Washington Monument. Zo bijzonder om het van dichtbij te zien, de meiden hadden er echt hele speciale herinneringen aan door Spiderman. Jammer was wel dat er hekken omheen stonden en dat ze met grondwerkzaamheden bezig waren. Die foto’s werden toch niet helemaal wat we in gedachte hadden maar ach…….we stonden er toevallig wel. Stiekem zag ik de meiden toch zoeken naar Tom Holland. In hun ogen een toch wel heel leuk spinnetje.

Daarna liepen we door het Jefferson Memorial. Even een stukje lopen maar dan heb je ook wel wat. Een mooi monument wat OOK in de steigers stond……. Grrrrrr. Ik snap best dat alles goed onderhouden moet worden en dat dit ten goede komt van de monumenten maar kom op mensen, we willen die prachtige gebouwen zo leuk op de foto’s krijgen. 

Jefferson Memorial ligt aan een groot meer en het is best wel even een stukje lopen maar wij hebben daar ons hand niet voor omgedraaid. Gewoon doorgaan.

Wat een prachtig monument. Zo mooi zie je ze toch niet in Nederland. Daar hebben ze niet een monument zo gemaakt voor een premier of koningin. Het zal ook niet hetzelfde zijn. Daar zijn we in Nederland waarschijnlijk te nuchter zijn. Al gaan we het hier wel graag allemaal bezoeken.

Nadat we alles tot ons hadden genomen in het Memorial gingen we door. Het rondje rond het meer leidde ons vanzelf naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Eerst dachten we dat het het parkje zelf was maar op een gegeven moment kwamen we echt bij het memorial zelf aan en dat was echt prachtig. Ook hier waren ze echter aan het opknappen!!!!!!! En was alle waterpartijen stop gezet. Het bleef echt mooi maar kunnen ze nou echt niet dit soort dingen in november doen of zo????

Maar het was echt een heel mooi monument met hele bijzondere teksten op muren gemaakt. Teksten die Roosevelt gezegd heeft en waar je dhr Trump nu met heel veel liefde naar toe zou willen sleuren en het hem hardop laten zeggen. Franklin Roosevelt had er toch een heel andere kijk op zaken en draait zich op dit moment wel 40 keer om in zijn graf.

Daarna gingen we door naar Dr Martin Luther King Memorial. Wat een prachtig gemaakt monument van dr King. We waren diep onder de indruk. Die man heeft zoveel betekent voor rassengelijkheid, al zal menige Amerikaan daar op dit moment toch weer anders over denken.

Al die monumenten liggen toch niet al te ver van elkaar dus nadat we bij dr King klaar waren liepen we door naar het Korean War Veterans Memorial. Dit is het memorial waar de soldaten in het veld staan. Heel bijzonder om daar langs te lopen. Wat ook heel bijzonder is, is dat er overal bordjes staan om respect voor het monument te hebben. 

Daarna liepen we door naar het Lincoln Memorial. Daar had ik zelf wel naar uitgekeken. Op een of andere manier heeft deze president me altijd aangetrokken. Hij was de 16^e president van Amerika maar was wel de president die de slavernij heeft afgeschaft.

Je moet flink wat traptreden naar boven en dan kom je in de ruimte waar hij zit. Zo prachtig! Voordat je naar binnenloopt zie je ook op de grond gegrafeerd staan waar dr King stond toen hij zijn “I have a dream- speech” heeft gehouden. Met Abraham Lincolm achter hem.

Wat een schitterend monument en een prachtig uitzicht over de National Mall. Daar moesten natuurlijk Insta waardige foto’s gemaakt worden. Daar werd wel even de tijd voor genomen. Heerlijk in de volle zon. 

Na de fotoshoot gingen we door naar het Vietnam Veterans  Memorial. Heel bijzonder om al die namen op die muren gegrafeerd te zien. Als je ook ziet hoeveel namen daar staan dan weet je dat er heel wat families hun geliefden hebben opgeofferd. Zo indrukwekkend waren ook de bosjes bloemen en foto’s die op de grond lagen bij een plaat. Van één vonden we ook zijn naam op de muur zelf staan. 

Door naar het National World War II Memorial. Deze is eigenlijk nog heel nieuw, van 2004 in opdracht van president Bush. Dat ze daar nog de ruimte voor hebben gevonden. Het is een prachtige fontein waar ook de nodige foto’s zijn genomen.

Nu waren we toch weer in de buurt van het Witte Huis dus we gingen het nog een keer proberen, we hadden zeker al een uur geen helikopter meer gehoord. Dus nog even doorlopen en ja hoor, daar konden we nu wel naar toe. Over een anti climax gesproken. OOK DAAR WAREN ER RENOVATIE WERKZAAMHEDEN!!!! Dit keer van het hek erom heen. Maak me gek. Het hele huis was bijna niet te zien en een fatsoenlijke foto ging echt niet lukken. We zijn uiteindelijk op een heuveltje gaan staan zodat we nog een beetje over de schuttingen heen konden fotograferen maar het was wel jammer. 

Toen waren we er wel een beetje klaar mee, het werd tijd voor wat te kouds te drinken. Dat werd de Starbucks met een flinke frappacino. Het was wel door een bijzonder iemand besteld, die kennen we niet.

Na de opfrisser gingen we weer richting de metro om daar 12 haltes in te zitten voor de terugreis. Het was ondertussen al 16:00 uur en om 16:40 uur waren we weer in onze kelder. Even wat drinken en chillen. Letterlijk want de airco staat hier flink hoog en die kunnen we zelf niet echt stellen.

Om 18:30 uur gingen we kijken voor het avondeten. Er werd geroepen voor patat en met voorkeur de Mac waar Kenneth en ik wijselijk niet op in gingen. Verschillende smaken kwamen voorbij waar sushi toch wel onze aandacht trok. Zou dat hier in de buurt zijn? Kenneth ging Googlen en vond zowaar iets niet al te ver. Een klein zaakje maar de sushi smaakte echt heerlijk.

Nadat we onze buiken hadden volgegeten zijn we lekker naar onze kelder gegaan om het niet al te laat te maken. Het was een pittig dagje. En ook nu eindigen we met een leuk filmpje van Solange.

Goedemorgen iedereen