Hieperdepiep Hoera!!

Het weer en temperatuur: 29 graden Celsius

Aantal kilometers: 12 miles (19 km)

Totaal aantal kilometers: 81 miles (130 km)

Aantal stappen: 12779 (9 km)

Aantal foto’s: 157

Totaal aantal foto’s: 373

@Hans @Marlies: Solange zegt dankt 😊
@Claudia: dank je wel zus 😉
@iedereen: het is zeker jammer dat er zoveel werkzaam heden zijn maar het blijft hoe dan ook een geweldige belevenis.

We hebben vandaag weer een fantastische dag achter de rug. Het begon natuurlijk vanmorgen waar ik wakker werd gezongen door 3 meisjes en 1 man. Prachtige cadeau’s dit jaar waar echt alle liefde van te voelen was en ook te zien. Van Kenneth kreeg ik een heel leuke en mooie ketting waar 2 hartjes aan hangen en waar de namen van de 3 meiden op gegrafeerd zijn. 

Van Solange kreeg ik een armband met hartjes en een hele mooie sjaal.

Van Mea kreeg ik een fijn goudkleurig ringetje (ze had heel goed onthouden dat ik die wel heel mooi vindt)

En van Yentle ga ik het nog krijgen want die wilt een tas voor mij kopen om mijn verzameling aan te vullen. Alleen hebben we helaas tot nu toch nog niet gevonden. We hebben goede hoop voor morgen.

Na het gezang lieten ze me weer alleen en gingen ze met het ontbijt aan de slag terwijl ik ondertussen alle reacties aan het lezen was. Wat is dat toch gezellig als je de reacties van alle andere mensen leest.

Toen ze daarmee klaar waren gingen we weer gezellig met elkaar ontbijten om daarna de laatste hand te leggen aan de “outjes”. Dit duurde voor sommige wat langer dan voor andere en ondertussen tikte de klok maar voort.
We vertrokken dus ook iets later dan gisteren maar we wisten nu wel waar we heen moesten en reden dus gelijk op het metrostation aan. Het is echt een hele makkelijke verbinding waar je met 8 minuten klaar mee bent. De auto kan je parkeren bij een parkeergarage ernaast voor 8 dollar per dag.

Nu werden we weer geholpen door dezelfde man als die ons gisteren. Hij hielp ons met het aanschaffen van de Metro kaart en hoe je daar geld op moest zetten. Ook nu hielp hij ons goed van ons geld af want we hadden vandaag een onbeperkt nodig en dat was toch nog een pittig bedrag, Nu waren we voor een luttele 13 dollar per persoon klaar voor de hele dag onbeperkt reizen. Dat is natuurlijk helemaal niet veel maar als je het bij elkaar optelt zijn we toch 65 dollar voor het OV kwijt geweest vandaag. Maar ach, we hebben er ook dankbaar gebruik van gemaakt want de beentjes waren toch niet zo vers meer. De kwikheid was een beetje uit de pas.

Als eerste wilden we naar het Holocaust Memorial Museum. Nadat we de kaart een beetje hadden uitgeplozen wisten we wel welke halte we eruit moesten en hoe we toen moesten lopen. Onderweg kwamen we nog een kleine farmersmarket tegen waar we heerlijk fruit hebben gekocht die we onderweg naar het museum hebben opgegeten. 

Aangekomen bij het Museum zagen we in de verte ook al de volgende bestemming dus dat kwam dan ook wel goed.

Het Holocaust Museum is echt heel indrukwekkend, het maakte op iedereen een hele grote indruk en we waren er allemaal behoorlijk van door van slag. Het riep ook bij de meiden een hoop vragen op waar ik mijn uiterste best voor heb gedaan om het zo simpel mogelijk uit te leggen. Ik kan me voorstellen dat het voor hun helemaal zeer onwerkelijk aanvoelt allemaal. Helaas is het allemaal echt gebeurd en kunnen er tegenwoordig nog maar weinig mensen het navertellen. Ze hebben er een heel stuk minder mee te maken gehad. Maar het was verschrikkelijk en als je alles weer zo ziet en hoe het was geweest bij die concentratiekampen dan draait je maag om en vraag je je af hoe het ooit is gekomen dat mensen hiermee akkoord konden gaan. Die eerste stemmers wisten natuurlijk niet hoe erg het kon worden en wat hij allemaal al van te voren had bedacht om zo ontzettend veel mensen uit te roeien. Echt zo afschuwelijk. 

Nadat we het allemaal hadden gezien liepen we naar buiten en richten onze volgende bestemming. We hadden nog een museum op de planning staan. Dit keer die van de spionnen. Maar eerst een hapje eten bij een foodcourt onder het museum. 

Het leek ons een zeer leuk museum maar hij viel toch een beetje tegen.  Het was op zich een leuk interactief museum waar je als publiek heel veel kon doen. De reden waarom het tegenviel was dat het heel veel leeswerk was voordat je iets kon doen. Aangezien we hier te maken hebben met 3 dyslecten was voor hun de pret al gauw over. Het is al niet makkelijk om te lezen maar dan ook nog eens in het Engels was toch wel een flinke uitdaging die ze liever niet deden. Ook was het enorm druk dus als je al iets wilde doen dan moest je elke keer in de wachtrij gaan staan. Daar ging na de 3^e keer toch ook wel een beetje de lol vanaf. Ook was het Spy Museum op een ander vlak ook een teleurstelling. Daar waar de andere musea in Washington gratis zijn is dit museum dat dus duidelijk niet. Daar konden we nog gelijk bij binnenkomst aan de kassa afrekenen. Als we van te voren hadden geweten hoe druk het zou zijn dan hadden we het uiteindelijk niet gedaan.

Na het museum wilde de meisjes nog wel heel graag naar het Capitol, dan hadden ze alle grote gebouwen gehad en waren ze mee op de foto gegaan.

Toen we dit hadden gedaan liepen we weer terug naar het metro station om ons verder terug te brengen op de metrolijn richting het Hard Rock Cafe. Daar was nog een pin, een glas en een drankje op ons aan het wachten. 

Zo gezegd, zo gewandeld en kwamen we bij het Hard Rock aan. Daar heb ik heerlijk genoten van een cocktail waar de rest ging voor milkshakes, virgin cocktails of zelfs water. Nou had ik het echte spul en ik moet eerlijk bekennen dat ik aan het eind van het glas dit toch wel heb gevoeld. Ik ben natuurlijk vreselijk moe, heb niet veel geslapen en die hitte hielp natuurlijk ook niet. 

Ik beken het eerlijk, dronken was ik niet maar wel toch licht aangeschoten. De wereld werd weer een stuk lolliger waardoor het helemaal niet gek is om over straat en in de metro gezellig “Leef” te zingen. Je bent tenslotte maar één keer per jaar jarig! LEEF!!!

Voor dit drankje moest ik wel mijn ID laten zien en toen hij daarnaar vroeg vertelde Yentle hem gelijk dat het mijn verjaardag is. Dat was hartstikke leuk want ik kreeg aan het eind een gratis ijs van het huis. Dat vond Kenneth weer heel mooi meegenomen want die mocht hij van mij opeten. Maar attent was het wel.

Daarna was het klaar, we waren zo ontzettend moe. Mijn benen doen vanaf mijn knie naar mijn enkels behoorlijk pijn en dan hebben we het nog niet gehad over de rest van mijn lichaam. Dus we gingen weer met de metro richting onze auto. Die stond netjes in de garage te wachten. Snel nog even naar de Walmart om nog wat boodschapjes te doen. Wat een rare mensen kom je daar toch tegen. ;) 

Even drie pizza’s gehaald bij Domino’s en de buiken zaten al weer vol. Ik heb door alle warmte en zon al helemaal geen honger meer de andere roepen nog wel van alles maar laten ook wel veel staan. Alleen Kenneth niet, die gaat gewoon stug door.

Nu lig ik in bed en vallen mijn ogen elke keer dicht. Iedereen slaapt al dus het is heel donker om me heen. Gauw dit afronden en dan ga ik ook mijn ogen snel dichtdoen.

Goedemorgen iedereen.

Ook nu weer een super filmpje van Solange.