Het is gelukkig al minder geworden maar ik kan niet
ontkennen dat ik een lichte spanning voel als ik aan onze vakantie denk. En dit
is niet omdat het qua organiseren niet lukt, het komt door die verkakte Brexit.
De spanning was eerst heftiger toen er werd gemeld dat Aer Lingus bij de
vliegtuigmaatschappijen hoort die na een harde Brexit geen vergunning heeft om
op Europa te vliegen. Daar zaten we dan. Hoe zou ik dit moeten gaan oplossen?
Mijn eerste reactie in zulk soort zaken is dan gelijk te
gaan handelen en proberen het probleem op te lossen. Nu komt wijsheid met de
jaren en ervaringen in het verleden hebben me nu ondertussen wel geleerd dat
het soms echt verstandig is om even af te wachten. Ik kon me ook niet
voorstellen dat wij de enige waren die hier tegen aan zouden lopen en het was
ook al gezegd dat ze in Brussel ook aan het nadenken waren over oplossingen.
Maar lekker zit het natuurlijk niet en ook al zou ik niet
gelijk actief zijn, in mijn hoofd kwamen toch al een aantal oplossingen
voorbij. Maar geen van alle waren echt ideaal omdat dit altijd in zou houden
dat het ons geld zou gaan kosten. En dan was het ook nog maar de vraag of dit
ook een goede oplossing zou zijn.
Door het bespreekbaar te maken met o.a. Pieter kreeg ik al
meer geruststelling dat het toch wel goed zou komen. Die kon me weer een aantal
artikelen sturen waardoor mijn ademhaling minder hoog kwam te zitten en ik weer
meer in een prettige-pre-vakantie-modus kwam te zitten.
Ook kwam er nog goed nieuws uit Engeland zelf want premier
May heeft de stemming weer uitgesteld. Het feit dat meer dan de helft van
Engeland die hele Brexit niet meer ziet zitten zal waarschijnlijk de boel niet
laten opschieten.
Vooralsnog hebben we nog steeds niets gehoord van Aer Lingus
en in deze fase zie ik het nog echt als “geen nieuws is goed nieuws”. Ik hou
mijn vingers nog steeds gekruist dat alles zo eindigt met ons in het vliegtuig richting
Dublin want dan kan de vakantie echt beginnen.
